خرید لوازم صوتی تصویری آنتیک و قدیمی + قیمت 1403

آیا می‌دانستید که استفاده از لوازم صوتی تصویری آنتیک یک راه برای بازگشت به گذشته و تجربه فناوری‌های قدیمی را برای علاقه‌مندان به لوازم آنتیک فراهم می‌کند؟ این اشیا شاهدی از تکنولوژی گذشته هستند و به‌عنوان نمادهایی از خلاقیت و زیبایی در طراحی و ساخت محصولات در زمان گذشته موردتوجه قرار می‌گیرند.

انواع لوازم صوتی قدیمی

لوازم صوتی تصویری عتیقه شامل انواع دستگاه و وسایلی هستند که درگذشته برای پخش صدا و تصویری استفاده می‌شدند. در زیر به برخی از انواع لوازم صوتی قدیمی اشاره می‌کنیم.

رادیو قدیمی

رادیو و گرام آنتیک دستگاه‌هایی بودند که می‌توانستند امواج الکترومغناطیسی را دریافت و به صدا تبدیل کنند. این دستگاه‌ها از اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم بسیار محبوب و پرکاربرد بودند و نقش مهمی در انتقال اخبار، موسیقی، سرگرمی و ارتباطات داشتند.

لوازم صوتی تصویری آنتیک از لامپ‌های الکترونی، ترانسفورماتور، کندانسور، مقاومت، آنتن و بلندگو تشکیل شده بودند و با برق شهری یا باطری کار می‌کردند. رادیو های قدیمی اغلب دارای طراحی‌های زیبا و کلاسیک بودند و از چوب، فلز، پلاستیک و شیشه ساخته می‌شدند.

گرامافون قدیمی

گرامافون قدیمی به دستگاه‌هایی گفته می‌شود که می‌توانند صدای ضبط شده روی یک دیسک گرد و نازک را پخش کنند. این دستگاه‌ها از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم بسیار محبوب و مورداستفاده بودند و نقش مهمی در توسعه موسیقی، فرهنگ و تاریخ داشتند.

گرامافون از یک سوزن، یک آرم، یک چرخ گردان، یک موتور، یک بلندگو و یک تقویت‌کننده صوتی تشکیل شده بود و با برق شهری یا باطری کار می‌کرد. Record Player (گرامافون) می‌توانست از دیسک‌های با سرعت‌های مختلف مانند ۳۳، ۴۵ و ۷۸ دور در دقیقه پخش کند و صدایی با کیفیت متفاوت از خود بدهد.

One piece Hi-Fi System

One piece Hi-Fi System  به سیستم‌های صوتی کامل و یکپارچه که از منابع مختلفی مانند گرامافون، رادیو و بلندگوهای بلند تشکیل شده‌اند، گفته می‌شود. این لوازم صوتی و تصویری کمیاب و کلکسیونی از نظر طراحی، کیفیت صدا، قابلیت‌ها و قیمت بسیار متنوع هستند و می‌توانند جایگزینی مناسب برای سیستم‌های صوتی چند قطعه‌ای باشند.

این سیستم‌ها اغلب دارای یک رابط کاربری ساده و کنترل از راه دور هستند و برای کسانی که دنبال یک سیستم صوتی با کارایی بالا و فضای کم هستند، گزینه‌ای بسیار مناسب است.

پلیر حلقه به حلقه قدیمی

پلیر حلقه به حلقه یک دستگاه پخش صوتی است که از نوار مغناطیسی به شکل حلقه برای ضبط و پخش صدا استفاده می‌کند. این دستگاه در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی محبوب بود و در زمینه‌های مختلفی مانند موسیقی، فیلم، رادیو، تلفن و سایر وسایل الکترونیکی قدیمی کاربرد داشت. پلیر حلقه به حلقه از چند قسمت اصلی تشکیل شده است که شامل موارد زیر می‌شوند.

نوار مغناطیسی

یک نوار پلاستیکی که با یک ماده مغناطیسی پوشیده شده است و می‌تواند اطلاعات صوتی را ذخیره و بازیابی کند. نوار مغناطیسی به شکل یک حلقه بسته است و بدون وقفه می‌چرخد.

 سر نوار

یک قطعه فلزی که می‌تواند نوار مغناطیسی را بخواند. سر نوار معمولاً دارای سه عملکرد مانند ضبط، پخش و پاک‌کردن است. سر نوار با یک الکترومغناطیس کار می‌کند که می‌تواند میدان مغناطیسی را تولید و تغییر دهد.

 موتور

یک قطعه الکتریکی که می‌تواند نوار مغناطیسی را با سرعت مشخصی بچرخاند. موتور معمولاً با برق یا باطری کار می‌کند و دارای یک تنظیم‌کننده سرعت است.

 بلندگو

یک قطعه الکترواکوستیک که می‌تواند امواج صوتی را از سیگنال الکتریکی تولید کند. بلندگو معمولاً در بدنه پلیر حلقه به حلقه قرار دارد و می‌تواند صدای ضبط شده را پخش کند.

پلیر نواری قدیمی

اولین پلیر نواری قدیمی که در بازار عرضه شد، دستگاهی به نام واکمن TPS-L2 بود که توسط شرکت سونی در سال ۱۹۷۹ میلادی (۱۳۵۸ شمسی) ساخته شد. در سایت مزایده لوازم صوتی تصویری آنتیک ذکر شده است که این دستگاه می‌توانست نوارهای کاست را پخش کند و دارای یک هدفون استریو بود.

 واکمن TPS-L2 باعث شد که موسیقی قابل‌حمل شود و مردم بتوانند به موسیقی موردعلاقه‌شان در هر جایی گوش کنند. این دستگاه در فیلم معروف Guardians of the Galaxy نیز دیده می‌شود.

کاست‌های فشرده قدیمی

کاست‌های فشرده یا دی‌سی‌سی (Digital Compact Cassette) نوعی نوار کاست صوتی هستند که می‌توانند صدا را به‌صورت دیجیتال ضبط و پخش کنند. این کاست‌ها در سال ۱۹۹۲ میلادی (۱۳۷۱ شمسی) توسط شرکت‌های فیلیپس و ماتسوشیتا عرضه شدند و به‌عنوان رقیبی برای سی‌دی‌های صوتی معرفی شدند.

این کاست‌ها از اندازه و شکل مشابه کاست‌های فشرده استاندارد بودند؛ اما دارای یک نوار مغناطیسی با کیفیت بالاتر و یک سیستم کدگذاری و کدگشایی پیشرفته بودند. این لوازم صوتی تصویری آنتیک می‌توانستند صدا را با نرخ نمونه‌برداری ۳۲ کیلوهرتز و رزولوشن ۱۶ بیت ضبط کنند.

همچنین این کاست‌ها یکی از انواع لوازم صوتی تصویری آنتیک بودند که از فرمت فشرده‌سازی PASC (Precision Adaptive Sub-band Coding) استفاده می‌کردند.

کاست‌های فشرده با استقبال گرم مخاطبان روبه‌رو نشدند و فقط در مدت کوتاهی تولید و فروخته شدند. علل این شکست عبارت‌اند از:

• قیمت بالای کاست‌ها و دستگاه‌های پخش‌کننده آن‌ها
• کیفیت پایین‌تر از سی‌دی‌های صوتی
• عدم سازگاری با دستگاه‌های پخش‌کننده کاست‌های فشرده استاندارد
• رشد بازار فرمت‌های دیجیتالی مانند MP3 و MiniDisc
• کمبود انتخاب در محتوای موسیقی

لوح فشرده قدیمی

لوح‌های فشرده یا سی‌دی (Compact Disc) یکی از لوازم صوتی تصویری آنتیک نوری هستند که برای ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتالی مانند صوت، تصویر، متن، نرم‌افزار و غیره به کار می‌روند.

دیسک‌های فشرده از یک پلاستیک شفاف به شکل دایره با قطر ۱۲ سانتی‌متر تشکیل شده‌اند که روی آن‌ها یک‌لایه نازک انعکاسی از آلومینیوم وجود دارد. روی این لایه، الگوهایی از نقاط کوچک و بزرگ به نام Pit و Land با یک لیزر حک شده‌اند که داده‌های دیجیتالی را نمایش می‌دهند.

Pitها نقاطی هستند که نور را پراکنده می‌کنند و Landها نقاطی هستند که نور را منعکس می‌کنند. این دونقطه می‌توانند به‌عنوان بیت‌های ۰ و ۱ در سیستم دودویی خوانده شوند.

سی‌دی صوتی (CD-Audio)

سی دی صوتی نوعی دیسک فشرده است که برای ذخیره‌سازی صوت استفاده می‌شود. این نوع دیسک می‌تواند تا ۷۴ دقیقه صوت با کیفیت بالا را ذخیره کند و توسط اکثر دستگاه‌های پخش سی‌دی قابل خواندن است. این نوع دیسک از فرمت PCM (Pulse Code Modulation) برای رمزگذاری صوت استفاده می‌کند.

سی‌دی‌رام (CD-ROM)

سی‌دی‌رام یکی از لوازم صوتی تصویری آنتیک است که برای ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتالی مانند متن، تصویر، نرم‌افزار و غیره استفاده می‌شود. این نوع دیسک می‌تواند تا ۶۵۰ مگابایت داده را ذخیره کند و توسط درایو‌های سی‌دی‌رام قابل خواندن است. این نوع دیسک از فرمت ایزو ۹۶۶۰ برای سازمان‌دهی داده‌ها استفاده می‌کند.

 سی‌دی آر (CD-R)

 سی دی آر نوعی دیسک فشرده است که برای ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتالی به‌صورت قابل نوشتن استفاده می‌شود. این نوع دیسک می‌تواند تا ۷۰۰ مگابایت داده را ذخیره کند.

سی دی آر توسط درایو‌های سی‌دی آر قابل نوشتن و توسط درایو‌های سی‌دی‌رام قابل خواندن است و از یک‌لایه حساس به نور به نام دایک (Dye) استفاده می‌کند که با لیزر نوشته می‌شود که البته باید بدانید بعد از نوشتن قابل‌تغییر نیست.

سی‌دی آر دبلیو (CD-RW)

سی دی آر دبلیو یکی از لوازم صوتی تصویری آنتیک به شکل فشرده است که برای ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتالی به‌صورت نوشتن و پاک‌کردن استفاده می‌شود. این نوع دیسک می‌تواند تا ۷۰۰ مگابایت داده را ذخیره کند و توسط درایو‌های سی‌دی آر دبلیو قابل نوشتن و پاک‌کردن و توسط درایو‌های سی‌دی‌رام قابل خواندن است.

دیجیتال صوتی نوار

دیجیتال صوتی نوار یا DAT (Digital Audio Tape) نوعی نوار کاست صوتی است که برای ضبط و پخش صدا به‌صورت دیجیتال استفاده می‌شود. این نوع نوار کاست در سال ۱۹۸۷ میلادی (۱۳۶۶ شمسی) توسط شرکت سونی عرضه شد و به‌عنوان یک رسانه حرفه‌ای برای استودیوهای ضبط، رادیوها و تلویزیون قدیمی جیوه دار مورداستفاده قرار گرفت.

DAT LP (DAT Long Play)

DAT LP (DAT Long Play) نوعی دیجیتال صوتی است که برای ضبط و پخش صدا با مدت‌زمان طولانی استفاده می‌شود. این نوع نوار می‌تواند تا ۴ ساعت، صدا را با کیفیت بالا ضبط کند. این نوار از فرمت فشرده‌سازی ATRAC (Adaptive Transform Acoustic Coding) استفاده می‌کند. همچنین این نوع نوار نیاز به یک درایو DAT LP دارد که با درایو‌های DAT استاندارد سازگار نیست.

DTRS (Digital Tape Recording System)

DTRS (Digital Tape Recording System)  نوعی دیگر از نوار دیجیتال صوتی است که برای ضبط و پخش صدا با کیفیت بسیار بالا استفاده می‌شود. این نوع نوار می‌تواند تا ۱۶ کانال صدا را با نرخ نمونه‌برداری ۴۸ کیلوهرتز و رزولوشن ۲۴ بیت ضبط کند و از فرمت PCM (Pulse Code Modulation) استفاده می‌کند.

DA-88 (Digital Audio Tape Recorder)

DA-88 (Digital Audio Tape Recorder) نوعی دیگر از نوار دیجیتال صوتی است که برای ضبط و پخش صدا با کیفیت بالا استفاده می‌شود. این نوع نوار می‌تواند تا ۸ کانال صدا را با نرخ نمونه‌برداری ۴۴.۱ یا ۴۸ کیلوهرتز و رزولوشن ۱۶ بیت ضبط کند و از فرمت PCM استفاده می‌کند.

مینی‌دیسک قدیمی

مینی‌دیسک یا MD یک نوع رسانه ذخیره‌سازی صوتی بود که توسط شرکت سونی در سال ۱۹۹۲ معرفی شد. این دیسک‌ها از یک قاب پلاستیکی محافظ استفاده می‌کردند و داخل آن‌ها یک دیسک مغناطیسی کوچک قرار داشت.

مینی‌دیسک‌ها می‌توانستند تا ۷۴ دقیقه صوت را با کیفیت بالا ضبط کنند و قابلیت پاک‌کردن و بازنویسی را داشتند. مینی‌دیسک‌ها از یک فرمت فشرده‌سازی صوتی به نام ATRAC استفاده می‌کردند که توسط سونی اختراع شده بود.

مینی‌دیسک‌ها از دیگر لوازم صوتی تصویری آنتیک بودند که در ابتدا به‌عنوان یک جایگزین برای کاست‌های نواری طراحی شدند و در بازار ژاپن موفقیت زیادی داشتند؛ اما در بازارهای دیگر مانند اروپا و آمریکا، مینی‌دیسک‌ها نتوانستند با رقبایی مانند سی دی و mp3 رقابت کنند.

سونی در سال‌های بعد تلاش کرد تا مینی‌دیسک‌ها را با اضافه‌کردن قابلیت‌های جدید مانند NetMD، Hi-MD و MDLP به‌روزرسانی کند. این قابلیت‌ها امکان ذخیره‌سازی بیشتر، انتقال سریع‌تر و پشتیبانی از فرمت‌های مختلف صوتی را فراهم می‌کردند.

انواع لوازم تصویری قدیمی

در ابتدا در سال ۱۹۷۰، اولین نمایشگرهای رایانه‌ای عرضه شدند که فقط قادر به نمایش متن بودند. این نمایشگرها از لوله پرتوکاتدی (CRT) ساخته می‌شدند که یک الکترون را به سمت صفحه‌نمایش پرتاب می‌کردند و با ایجاد نقطه‌های روشن و تیره تصویر را ایجاد می‌کردند.

این نمایشگرها سنگین و بزرگ بودند و مصرف برق زیادی داشتند. در سال ۱۹۸۱، در قسمت لوازم صوتی تصویری آنتیک، نمایشگرهایی با قابلیت نمایش چهاررنگ معرفی شدند که به CGA مشهور بودند. این نمایشگرها از فناوری دیجیتالی استفاده می‌کردند که رنگ‌ها را با ترکیب بیت‌های مختلف ایجاد می‌کردند.

در سال ۱۹۸۴، لوازم صوتی تصویری آنتیک با قابلیت نمایش ۱۶ رنگ معرفی شدند که به EGA مشهور بودند. این نمایشگرها از فناوری آنالوگی استفاده می‌کردند که رنگ‌ها را با تغییر شدت سیگنال‌های الکتریکی ایجاد می‌کردند.

در سال ۱۹۸۷، نمایشگرهایی با قابلیت نمایش ۲۵۶ رنگ معرفی شدند که به VGA مشهور بودند. این نمایشگرها از فناوری آنالوگی پیشرفته‌تری استفاده می‌کردند که رنگ‌ها را با تغییر فرکانس سیگنال‌های الکتریکی ایجاد می‌کردند.

در سال ۱۹۹۰، نمایشگرهایی با قابلیت نمایش ۶۵۵۳۶ رنگ معرفی شدند که به XGA مشهور بودند. این نمایشگرها از فناوری دیجیتالی پیشرفته‌تری استفاده می‌کردند که رنگ‌ها را با ترکیب بیشتر بیت‌ها ایجاد می‌کردند.

در سال‌های بعد، نمایشگرهایی با فناوری‌های جدیدتری مانند LCD، LED، OLED، QLED و مایکرو LED عرضه شدند که قابلیت نمایش رنگ‌های بیشتر، کیفیت تصویر بالاتر، مصرف برق کمتر و ابعاد کوچک‌تر را داشتند.

این لوازم صوتی تصویری آنتیک پیشرفته از کریستال‌های مایع، گازهای فلزی، دیودهای نورانی و ترانزیستورهای فیلم نازک برای ایجاد تصویر استفاده می‌کردند. برخی از انواع نمایشگرهای قدیمی شامل موارد زیر می‌شوند.

نمایشگر CRT

این نوع نمایشگر از لوله پرتوکاتدی (Cathode Ray Tube) ساخته می‌شد که یک الکترون را به سمت صفحه‌نمایش پرتاب و با ایجاد نقطه‌های روشن و تیره تصویر را ایجاد می‌کرد. این نمایشگرها سنگین و بزرگ بودند و مصرف برق زیادی داشتند.

نمایشگر پلاسما

این نوع نمایشگر از گازهای فلزی مانند نئون و زنون استفاده می‌کرد که با اعمال برق به آن‌ها، فوتون‌های نورانی تولید می‌کردند. این نمایشگرها توانایی نمایش رنگ‌های زیادی را داشتند ولی مشکلاتی مانند سوختگی صفحه و مصرف برق زیادی داشتند.

نمایشگر LCD

این نوع نمایشگر از کریستال‌های مایع استفاده می‌کرد که با تغییر قطبش نور، تصویر را ایجاد می‌کردند. این نمایشگرها نسبت به نمایشگرهای CRT و پلاسما سبک‌تر و کم‌حجم‌تر بودند و مصرف برق کمتری داشتند. این نمایشگرها از پنل‌های مختلفی مانند TN، IPS و VA استفاده می‌کردند که هر کدام مزایا و معایب خود را داشتند.

لوازم صوتی تصویری آنتیک را از کجا خریداری کنیم؟

برای شرکت در مزایده‌های وتمام، کافی است که ثبت‌نام کرده و پیشنهاد خود را برای هر قلم ارسال کنید. بالاترین پیشنهاددهنده برنده مزایده خواهد بود و می‌تواند کالای خود را از ما دریافت کند. همچنین بهتر است بدانید که قیمت لوازم صوتی تصویری آنتیک در وتمام بسیار مناسب است.

سؤالات متداول

۱. اولین نمایشگرهای رایانه‌ای عرضه شدند از چه چیزی ساخته شدند؟

لوله پرتوکاتدی (CRT)

۲. کدام پلیر نواری قدیمی اولین‌بار در بازار عرضه شد؟

واکمن TPS-L2

سی ‌دی آر دبلیو می‌تواند تا چند مگابایت داده را ذخیره کند؟

۷۰۰ مگابایت